Toen de Oude Belgen in onze streken woonden, leefden de Romeinen in de streek waar nu Italië is. Zij waren een machtig volk. Aan het hoofd van hun leger stond Julius Caesar. Die wilde de baas spelen over de hele wereld. Zijn leger was goed bewapend en de soldaten hadden reeds veel veldslagen gewonnen. Ze droegen helmen en hadden ijzeren platen op de borst en rond armen en benen. Caesar kwam ook met zijn soldaten naar hier. De Oude Belgen hadden dit vernomen. De krijgers van al de stammen verzamelden zich. De Nerviërs versloegen de Romeinen voor een eerste keer aan de Selle, een bijrivier van de Schelde. De legioenen moesten op de vlucht. Caesar was echter slim en hij bouwde een sterk kamp. De Romeinen weerden alle aanvallen af en weldra viel het leger van de Oude Belgen uit elkaar. De krijgers trokken terug naar hun eigen streek. Nu viel Caesar de stammen één voor één aan en na zeven jaar harde strijd waren de Oude Belgen onderworpen aan de Romeinen. Het was nu 57 voor Christus. De Oude Belgen hadden zich dapper verdedigd, maar de Romeinse soldaten waren talrijker, beter gewapend en aan het vechten gewoon. Julius Caesar noemde de Belgen "dappere mannen".